@article { author = {Aghaei, Ali and Marx, Michael Josef}, title = {Carbon Dating of Seven Parchment Qurʾān Manuscripts and One Syriac Bible of the National Museum of Iran}, journal = {Journal of Iran National Museum}, volume = {2}, number = {1}, pages = {205-226}, year = {2021}, publisher = {Iran National Museum}, issn = {2783-2228}, eissn = {2783-2228}, doi = {10.22034/jinm.2022.553481.1055}, abstract = {This paper presents the carbon dating results of seven Qurʾān manuscripts and one Syriac Bible (Peshitta) of the National Museum of Iran (NMI) in the context of palaeography of early Qurʾān manuscripts. The carbon age measurements, for the first time obtained from a collection in the Eastern lands of Islam, include results from one manuscript in script style kūfī B, one in kūfī C, and five in kūfī D. Measurements from carbon analysis of the Qurʾāns of the National Museum confirm the relative chronology of script styles in Qurʾānic palaeography. Obtained measurements from the Qurʾāns of NMI, however, give evidence for an early dating of kūfī D script styles. For the intricate question of date, carbon dating provides essential anchor points in chronology, beneficial for a historical understanding of Qurʾāns specifically and manuscripts in general, as the carbon date results of the Syriac Bible of NMI show. Scientific dating is recommended for producing comprehensive catalogues of manuscript collections as it reveals a new perception of Qurʾānic palaeography where chronology remains unexplored.}, keywords = {Carbon Dating؛ Kūfī؛ Qurʾān Manuscripts؛ Syriac Bible,Peshitta؛ Parchment؛ Palaeography؛ Codicology؛ Material History؛ National Museum of Iran؛ Ardabil؛ Project Irankoran؛ Project Corpus Coranicum؛ Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities؛ German Federal Ministry of Education and}, title_fa = {نتایج سالیابی کربن 14 بر روی هفت پوست نوشت قرآنی و یک پوست نوشت انجیل سریانی در موزه ملی ایران}, abstract_fa = {در مقالة پیش‌رو، نتایج سالیابی کربن 14 بر روی هفت پوست‌نوشت قرآنی و یک پوست‌نوشت انجیل سریانی (پشیطا) که در موزه ملی ایران نگهداری می‌شوند، ارائه و با اطلاعات خط‌شناسی دست‌نوشته‌های کهن قرآنی به خط کوفی مقایسه می‌شود. این برای نخستین بار است که آزمایش کربن بر روی نسخه‌های قرآنی در مجموعه‌ای ایرانی انجام شده است. این دست‌نوشت‌ها عبارتند از یک دست‌نوشت به خط کوفی سبک B، یک دست‌نوشت به خط کوفی سبک C، و پنج دست‌نوشت به خط کوفی سبک D. نتایج سالیابی کربن 14 انجام‌شده بر روی دست‌نوشت‌های قرآنی موزه ملی ایران تاریخ‌گذاری نسبی بر مبنای سبک‌شناسی خط کوفی را تایید می‌کنند. در عین حال، این نتایج شواهدی به دست می‌دهند که می‌توان بر مبنای آن تاریخ دست‌نوشت‌های قرآنی به خط کوفی سبک D را به دوره‌ای متقدم‌تر بازگرداند. برای ‌‌‌‌‌مسئله پیچیده تاریخ‌گذاری، روش سالیابی کربن نقاط اتکای ارشمندی فراهم می‌آورد که هم برای درک تاریخ تطور قرآن‌های کهن به طور خاص کارگشاست، زیرا این روش امکان فهمی تازه از خط‌شناسی قرآنی را فراهم می‌آورد که در آن مساله تاریخ‌گذاری همچنان گشوده است، و هم ‌شناخت ما از تاریخ نسخه‌های خطی به طور عام را دقیق‌تر می‌کند، چنانکه از نتیجه این آزمایش بر روی انجیل سریانی موزه ملی ایران پیداست. در مجموع توصیه می‌شود برای تولید فهرست‌های جامع از مجموعه‌های نسخ خطی از روش‌های علمی و آزمایشگاهی برای تاریخ‌گذاری نسخه‌های خطی ‌‌استفاده شود. }, keywords_fa = {سالیابی کربن14,دست نوشتهای قرآن,کوفی,انجیل سریانی,پشیطا,پوست,خط شناسی,نسخه شناسی,تاریخ مادی,موزه ملی ایران,اردبیل,پروژه ایرانکران,مرکز پژوهشی کرپوس کرانیکوم,فرهنگستان علوم برلی}, url = {http://jinm.irannationalmuseum.ir/article_253014.html}, eprint = {http://jinm.irannationalmuseum.ir/article_253014_66619ccbdd9a6cff50f85c7d99394634.pdf} }